Polecamy i odradzamy, czyli co i gdzie w Isfahan

Dzisiejszym postem kończymy przygodę z atrakcyjnym miastem Isfahan (Esfahan). Jeśli wybieracie się do Isfahanu mamy dla Was kilka wskazówek i opinii.
A jeśli już byliście w Isfahanie, to podzielcie się Waszymi spostrzeżeniami: co warto zobaczyć, a czego lepiej unikać.
O placu Imana – numer jeden na naszej liście przeczytacie TUTAJ, a o suchej rzece, 11 mostach i kulinarnych odkryciach piszemy TUTAJ.

Nowa Dżulfa
Dziś zapraszamy Was do dzielnicy ormiańskiej – Nowa Dżulfa. Znajduje się po drugiej stronie rzeki Zajadane, przechodzimy przez ciekawy most Si-o Se Pol (więcej o mostach TU) i trafiamy jakby do innego świata: czysto, bogato, nowocześnie. Chyba najbardziej uderza w oczy nowoczesność. Jest inaczej, ciężko to opisać – trzeba po prostu być :-) POLECAMY!
W dzielnicy ormiańskiej byliśmy w kościele Świętego Josepha. Obok kościoła, na tym samym dziedzińcu znajduje się nowoczesne muzeum poświęcone dziejom mniejszości ormiańskiej. Ciekawostką znajdującą się w dwukondygnacyjnym muzeum jest włos z 1974 roku z wygrawerowaną sentencją – można go obejrzeć pod mikroskopem.

Dzielnica ormiańska w Isfahanie

Wejście do kościoła Świętego Josepha w dzielnicy ormiańskiej

Wnętrze kościoła Świętego Josepha

Pałac czterdziestu kolumn – Czehel Sotun
Piękny, nieduży pałac z basenem (stawem) przed frontem i cichym ogrodem wpisanym na listę UNESCO. Pałac wspiera obecnie 20, a nie 40 drewnianych kolumn :-) w zaciszu ogrodu można wypić tu dobrą, perską herbatę – POLECAMY to miejsce.

Pałac czterdziestu kolumn

Widok z Pałacu na wejście do obiektu

Ogród przy Pałacu (UNESCO)

Czajchane (herbaciarnia) w ogrodzie Pałacu

Meczet piątkowy - Masjed-e Jāmé (Friday mosque)
Obiekt wpisany na listę UNESCO. Ogromne, piękne, zabytkowe miejsce. 20 tysięcy metrów kwadratowych do zwiedzania może naprawdę zmęczyć. Dlatego POLECAMY i radzimy nie zostawiać na koniec dnia – nam już trochę zabrakło sił.

Meczet Piątkowy przy zachodzącym słońcu

Dziedziniec Meczetu Piątkowego

Jedno z wnętrz Meczetu Piątkowego

Meczet Piątkowy

Medresa Madare Szach
Dawniej szkoła koraniczna i karawanseraj, dziś luksusowy Hotel Abbasi. Kogo stać niech nie waha się tu przenocować, a kto ma okrojony budżet może wejść do środka, nacieszyć oko, wypić herbatę w luksusach ;)

Hotel Abbasi

Dziedziniec Hotelu Abbasi

Poza opisanymi wyżej miejscami w Isfahanie jest jeszcze dużo więcej do zobaczenia: Wielki Bazar, Muzea, Pałace, Mosty – bardzo ciekawe miasto :-)

Wzgórze Ataszgah i Menar Dżonban
Na obrzeżach miasta znajdują się dwie „atrakcje” turystyczne, które spokojnie możecie sobie odpuścić. Miejskim autobusem za jakieś 20 groszy przejechaliśmy ok. 30 minut z centrum w kierunku wschodnim. Przy drodze znajdują się znaki kierujące na owe atrakcje (potwierdzenie że siedzimy w dobrym autobusie).
Wysiedliśmy przy „trzęsących minaretach” (Shaking Minarets) - Menar Dżonban – okazało się, że obiekt otwierają dopiero o 10, więc poszliśmy kawałek dalej (jakieś 2-3 km) na wzgórze ognia – Ataszgah. Wzgórze usypane z kamieni, nie jest bardzo wysokie, ale żeby wejść na szczyt trzeba się trochę wspinać (nie ma łatwej, wydeptanej ścieżki – jest trochę „dziko” – można niechcący zacząć iść mniej wygodną drogą – co nam się przytrafiło). Na samej górze znajdują się ruiny czcicieli ognia – wyznawców Zaratustry i mamy widok na miasto. Wstęp na górę kosztuje ok. 15 zł od osoby. Jeśli będziecie w Yazd to tam są ciekawsze wzgórza tychże wyznawców. Także to miejsce spokojnie można sobie odpuścić.

Wzgórze ognia - Ataszgah

Widok ze wzgórza

Widok ze wzgórza na miasto Isfahan

Zeszliśmy i złapaliśmy stopa do Menar Dżonban (Monar Jonban) – oczywiście Pan kierowca chciał na nas poczekać i zawieźć do swojego domu – już nawet zdążył do żony zadzwonić i powiedzieć, żeby szykowała jedzenie dla gości – oj nie łatwo było odmówić i wykręcić się z kolejnej gościnności :-) ale jakoś się udało. Na pokaz trzęsących minaretów (mają po 17 metrów wysokości, ustawione są na 10 metrowej ścianie) musieliśmy poczekać jakieś pół godziny. Atrakcja polega na tym, że patrzysz się na dwie wieże, na jedną wchodzi pan, za pomocą swojego ciała trzęsie jej ścianami od wewnątrz, i za chwilę zaczyna się trząść druga wieża oddalona o kilka metrów. Jakby kto nie zauważył tego drżenia, to do wież przyczepione są dzwoneczki, więc można usłyszeć, jak drugi dzwoneczek dołącza do pierwszego. Ot pokaz za ponad 20 zł od osoby. Kiedyś można było wejść samemu na wieże, ale w pewnym momencie zrobiło się niebezpiecznie i turyści oglądają wszystko z dołu. NIE WARTO! Żeby nie płakać, po prostu śmialiśmy się z tej atrakcji. Oczywiście jest to zespół grobowy i dla Irańczyków może on mieć inną wartość niż dla turystów z Europy, którzy średnio wiedzą kim był Abdullah-ebn-e Mahmoud żyjący w XIV wieku.

Trzęsące minarety

Pokaz wygląda tak: człowiek wchodzi do prawej wieży, trzęsie jej ścianami i po chwili zaczyna trząść się lewa wieżyczka :-)

Nocleg
„Mihan Hotel” przy ulicy Chahar Bagh (Paeen) – POLECAMY
Chahar Bagh Paeen Street ciągnie się przez 3,5 km (kończy się na wspominanym kilkakrotnie moście Si-o Se Pol). Wzdłuż tej ulicy znajdziemy kilka hoteli i hosteli. Wśród nich oblegany Amir Kabir Hostel, który jakoś nie przypadł nam do gustu – pewnie przez tłok przy recepcji! Pokój w „Mihan Hotel” jest skromny lecz co ważne czysty. Łazienki na korytarzu również są zadbane. W środku jest spokojnie. Trochę targowaliśmy się z właścicielem i stanęło na 700 000 riali za noc za 2 osoby – nie tak źle ;)

Mihan Hotel

W pokoju: 3 łóżka, stolik i krzesło, lodówka i telewizor. Koce i zestaw klapek ;)

Korytarz - II piętro

Może się przydać (mini cennik):
200 000 riali – bilet wstępu do Pałacu Czterdziestu Kolumn i ogród wpisany na listę UNESCO
25 000 riali – herbata w ogrodzie Pałacu Czterdziestu Kolumn
150 000 riali – bilet wstępu na wzgórze Ataszgh
200 000 riali – bilet wstępu do Menar Dżonban (Monar Jonban)
200 000 riali – bilet wstępu do Meczetu Piątkowego
200 000 riali – wstęp do kościoła Joseph w dzielnicy ormiańskiej
350 000 riali – za noc od osoby w hotelu Mihan Hotel przy Chahar Bagh Street

Miasto mostów i mózg owcy na talerzu

Przejść po rzece suchą stopą? W Isfahanie to żadne wyzwanie – koryto rzeki Zajande przez większą część roku jest suche. Spękane od słońca dno to trochę smutny widok. Niemniej jednak 11 mostów, które znajdziemy w tym mieście to świetna atrakcja – tu życie tętni całą dobę! A szczególnie pięknie i ciekawie jest wieczorem :)

W drodze na most "si o se pol". Ciekawa rzeźba, prawda? :)

Numer jeden to: most „Si o Se Pol”, czyli „33 łuki”. To szeroki (13 metrów) i długi (300 metrów) most, pięknie wyglądający w nocy. Pod oświetlonymi łukami można posłuchać mini koncertów w wykonaniu młodych Irańczyków.

Ognisko w korycie wyschniętej rzeki :)

Most Czubi jest dla odmiany wąski – ma tylko 4 metry i był on prywatnym mostem szacha.
Po jednej, jak i po drugiej stronie mostów znajdują się ciekawe dzielnice (np. Ormiańska Dżulfa), piękne ogrody i pałace. Im poświęcimy następny post.

Co zjeść w Isfahan?
Mimo, że mieliśmy za sobą ponad połowę wyprawy po Iranie, w Isfahanie odkryliśmy kilka kulinarnych ciekawostek.
Numer jeden to „kale pacze” – pisząc wprost jest to zupa z … mózgu owcy! Tak, tak… w dzielnicy ormiańskiej trafiliśmy na knajpę, gdzie kucharz gotował ją zaraz przy naszych stolikach. Konkretnie to wydłubywał wnętrze czachy i wrzucał do gotującej wody (rosołku). Bo kale pacze to taki rosołek z kawałkami mięska plus chlebek do przegryzania. Wierzcie mi, choć byłam głodna, to z knajpy i tak wyszłam głodna, a zupę wsuwali sami faceci (podobno dobra jest na kaca). O zapachu wypełniającym wnętrze małego „bistro” chyba nie muszę wspominać ;)

Kale pacze - prawdziwie męska potrawa ;)

Numer dwa to zupka „Asz” na śniadanie. Dla odmiany to potrawa dla nie jedzących mięsa. Bazą jest tu groch, kasza perłowa lub soczewica plus inne warzywa. „Asz reszteh” to zupa z soczewicy, a „Asz-e sabzi” – zielona zupa z warzyw.

Zupa Asz z prażoną cebulką i chlebkiem lawasz serwowana na śniadanie.

Numer trzy: „beriani” to taki ‘kebab’ z baraniną w środku. Mięso zawinięte jest np. w chlebek lawasz.

Beriani.

W środku mięso z barana.

Zestaw do beriani: oliwki, jogurt, cebula, limonka i mięta, czyli zestaw odświeżający i 2 słodkie ciasteczka.

Rodzinka w restauracji. Siedzenie na stole - czy jest w tym coś dziwnego? ;)

Deser na ulicy: „Fereni” – jogurt ze słodką miodową polewą. A opinie sami przeczytajcie:





Może się przydać:
Falafel na ulicy od 35 000 riali do 60 000 riali (były takie dobre, że żadnemu nie zdążyliśmy zrobić zdjęcia :D )
Obiad w restauracji dla dwóch osób: 2 beriani plus oliwki, jogurt, zupa, ciastko: 300 000 riali;
Kale Pacze – 100 000 riali;
Zupka Asz – 30 000 riali;
Fereni + ciastko „francuskie” – 50 000 riali.